Choć w naszym życiu dominują technologie, dzięki którym wielu rzeczy nie musimy robić sami, to renesans przeżywa rękodzieło, a wiele technik robótek ręcznych powraca do nas z przeszłości.
Tak właśnie jest z quillingiem czy inaczej papierowym filigranem – techniką papieroplastyczną, która narodziła się w Europie już w XV wieku. Według legendy mnisi znad Morza Śródziemnego wycinali złote obrzeża ze stron książek i skręcali je w fantazyjny sposób, aby tworzyć ozdoby do świątyń.
Quilling dosłownie oznacza „nawijać na pióro lub rurkę” i zawdzięcza swoją nazwę ptasim piórom, których końcówek używano do skręcania poszczególnych elementów dzieła. Dziś technika ta cieszy się coraz większym zainteresowaniem ludzi, którzy pragną zająć się czymś twórczym i kreatywnym.
Od czego zacząć?
Quilling to sztuka tworzenia wolumetrycznych lub płaskich produktów z długich wąskich pasków papieru skręconych w spirale (nazywane są również modułami, rolkami).
Jak każda inna technika robótek ręcznych, również ta wymaga odpowiednich narzędzi i materiałów do pracy. Potrzebne będą:
- wąskie paski papieru – dostępne są gotowe, o różnych szerokościach (od 2 mm do 7 mm), optymalna gramatura papieru to 120-140 g/m², zalecana długość paska to około 30 cm;
- gruby papier lub cienki karton na podstawę;
- igła quillingowa – na końcu igły znajduje się specjalny rowek, w który wkładana jest końcówka paska papieru. To znacznie ułatwia i przyspiesza proces skręcania rolek;
- przezroczysty klej i wykałaczki do jego nakładania;
- nożyczki z ostrymi końcówkami;
- pęseta – do trzymania pasków podczas klejenia;
- linijka-szablon z otworami o różnych kształtach i rozmiarach, jest niezbędna do tworzenia dużej liczby identycznych elementów;
- podstawka korkowa;
- ołówek – pomoże uformować element o pożądanym kształcie;
- szpilki – do mocowania i wyrównywania rolek w szablonie;
- grzebień z długimi zębami – używany w technice husking;
- stożkowe formy;
- karbownica – niezbędna, gdy chcemy osiągać wyjątkowe efekty poprzez karbowanie pasków.
Rodzaje quillingu
Istnieją dwa główne kierunki w sztuce quillingu: szkoła koreańska (wschodnia) i europejska. Pierwsza charakteryzuje się złożonymi kompozycjami wolumetrycznymi, składającymi się z wielu drobnych szczegółów. Wszystkie elementy są wykonywane zawsze ręcznie, bez użycia narzędzi i łączone w jeden wzór. Europejscy rzemieślnicy zwykle używają specjalnego szydła i szablonów do skręcania papierowych modułów-rolek. Kompozycje są zwykle proste i składają się z niewielkiej liczby elementów.
W zależności od wykorzystanej techniki pracy wyróżnia się kilka rodzajów quillingu:
- Wolumetryczny – polega na tym, że z papieru tworzone są figury przestrzenne. Najpierw wykonuje się pojedyncze elementy, a następnie łączy się je w jedną całość i nadaje im pożądaną formę.
- Husking – dzięki tej technice powstają małe szczegóły, które są ułożone w papierową mozaikę na płaszczyźnie. Wszystkie elementy są skręcone u podstawy pętli. Technika stosowana do tworzenia pocztówek, portretów, motywów roślinnych itp.
- Konturowy – gotowe elementy są mocowane na podstawie wzdłuż wcześniej zaplanowanych linii. Ta technika jest również nazywana quillingiem graficznym.
- Quilling karbowany – jest rodzajem odmiany wolumetrycznej, która do tworzenia form i figur wykorzystuje pokarbowane paski papieru.
- Beehive – pusta przestrzeń jest wypełniana rolkami z jednego długiego paska papieru, a nie z wielu krótkich.
Co można wykonać z pomocą quillingu?
Z pasków papieru możesz skręcić wszystko: od prostych zabawek dla dzieci po złożone kompozycje artystyczne. Co więc możesz zrobić w technice quilling:
- designerskie napisy i rysunki na pocztówkach, zaproszeniach, fototapetach;
- dekoracje do scrapbookingu;
- biżuterię – kolczyki, naszyjniki, bransoletki;
- zabawne zabawki;
- artykuły wyposażenia wnętrz: organizery, świeczniki, podstawki, szkatułki, ramki do zdjęć, pudełka do przechowywania, wazony i różne małe rzeczy, które pomagają zorganizować przestrzeń.
Quilling ma pozytywny wpływ na rozwój umiejętności motorycznych rąk – jest to duża zaleta zarówno dla dzieci, jak i osób starszych. Ponadto pomaga ćwiczyć zdolność koncentracji i uwagi. Przy tym jest to rękodzieło, które nie wymaga dużych nakładów finansowych, a pozwala tworzyć niezwykłe i zachwycające prace.
Zdj. główne: AntonellaD/wikimedia.org
