Origami to forma sztuki, wywodząca się z Japonii. Jej istotą jest składanie papieru w taki sposób, aby uzyskać różnorodne formy – zwierzęta, kwiaty, różne przedmioty.
Od początku swojego istnienia sztuka origami była zmieniana, modyfikowana i doprowadzona do perfekcji. Dzisiaj to z jednej strony zajęcie dla osób o dużej cierpliwości i precyzji, a z drugiej strony kreatywna aktywność dla dzieci, które odnajdują się w pracach manualnych.
Choć sztuka origami umocniła się w kulturze japońskiej i to z nią jest kojarzona, tak naprawdę początki ma w Chinach. To właśnie tam wynaleziono papier, czyli materiał stanowiący podstawę origami. Chińczycy wykorzystywali papierowe ozdoby w celach religijnych. Produkcja papieru była ściśle strzeżoną tajemnicą, ale według legendy w VII w. chiński mnich Dan Ho przybył z wizytą do Japonii i wyjawił Japończykom sekret wytwarzania papieru.
Wiele lat później mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni opracowali własną technikę produkcji tego materiału, która przewyższała chińską i pozwoliła na stworzenie papieru idealnego do origami.
Pierwsza książka o origami o charakterze rozrywkowy została wydana w Japonii pod tytułem „Semba Tsuru Orikata”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „jak złożyć tysiąc żurawi”. Cała książka była poświęcona składaniu właśnie tej jednej figurki. Autorem publikacji był mnich ze świątyni Rokan.
Współcześnie istnieje wiele rodzajów origami, które różnią się techniką składania papieru. Wśród nich można wyróżnić:
Adept sztuki origami musi opanować podstawy składania figurek z papieru. Stopniowo jego umiejętności będą rosły. Istotą jest dążenie do doskonałości – papier powinien być złożony idealnie. Najlepiej zacząć od najprostszych wzorów: szafy, latawca, ryby, czy koperty.
Początkujący w sztuce origami powinien poświęcić szczególną uwagę nauce podstawowych form. Dlaczego? Wiele bardziej skomplikowanych wzorów w początkowych etapach opiera się na tych samych podstawowych kształtach, co pozwala usystematyzować ogromną liczbę różnorodnych modeli.
Origami korzysta z systemu uniwersalnych ikon opracowanych w XX wieku przez Akirę Yoshizawę. Za ich pomocą zapisywana jest sekwencja składania papieru w poszczególnych bazach. Na schematach origami widać:
Do origami potrzebny jest papier, który po zgięciu nie tworzy „pęknięć”. Powinien być całkowicie czysty i równy, niezbyt gruby i niezbyt cienki. Tradycyjnie używa się papieru washi, który wytwarzany jest z włókien roślinnych i ma przepiękne wzory. Bez problemu kupimy go w większych sklepach papierniczych, jednak jeśli dopiero zaczynamy przygodę z origami, możemy wykorzystać zwykły papier do drukarek lub do pakowania prezentów.
W sieci dostępnych jest wiele materiałów, schematów oraz tutoriali dla początkujących. Na rynku dostępne są także książki z bazami origami zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Dla tych drugich origami może być nie tylko ciekawą formą spędzania czasu, czy sposobem na kreatywne rozwijanie się, ale także doskonałym ćwiczeniem rozwijającym motorykę małą oraz umiejętność skupiania się. Dodatkowo złożone figurki można wykorzystać do różnych zabaw.
